Tweerichtingsverkeer bij medicijngebruik is belangrijk, en het liefst gebeurt dit via een Persoonlijke Gezondheidsomgeving (PGO). Daarover zijn patiënten uit het patiëntpanel van de Patiëntenfederatie Nederland het eens.
Dit onderwerp werd besproken tijdens een focusgroep eind vorig jaar. Zeven patiënten kregen vragen over het belang van tweerichtingsverkeer en om dit vanuit een PGO te doen. Ook deelden zij hun ervaringen hiermee en gaven zij eventuele adviezen voor uitwerking ervan. Dit gebeurde aan de hand van zes gebruiksscenario’s. De bevindingen helpen het Programma Medicatieoverdracht met het prioriteren van de ontwikkelingen die nodig zijn.
Wat is tweerichtingsverkeer bij medicatiegebruik?
Tweerichtingsverkeer bij medicatiegebruik zorgt ervoor dat de patiënt niet alleen informatie kan raadplegen in een online omgeving, maar ook kan terugsturen naar de zorgverlener. Bijvoorbeeld om te zeggen dat er bijwerkingen optreden. Of als het overzicht niet klopt.
Medicijngebruik in PGO
Het patiëntpanel vindt tweerichtingsverkeer bij medicijngebruik belangrijk, en ziet de PGO als de juiste plek om dit te regelen. “Dat is praktisch en up-to-date als er iets met je gebeurt”, zegt Hans, één van de patiënten die deelneemt aan de focusgroep. Gert laat weten dat hij zes zorgverleners heeft, en het zou schelen als hij alle medicatie in één overzicht kan krijgen. Nu staat zijn medicatie namelijk verspreid in verschillende portalen per zorgverlener.
Overgevoeligheid en allergie
Johan is vooral bang dat zijn allergieën voor enkele bloedverdunners niet overal bekend zijn: “Mijn grootste angst is dat als ik bewusteloos word binnengebracht, ik niet kan vertellen waarvoor ik allergisch ben. Ik kan bij een allergische reactie stikken binnen 5 minuten.” Annelies maakt zich zorgen of zaken als overgevoeligheid of wilsverklaring wel (op tijd) gelezen wordt: “Via een PGO zou je een alarm kunnen geven.”
Controleren en delen medicijnlijst
Het keer op keer moeten herhalen van de medicijnlijst blijkt een grote irritatie. Gert: “Ik word volgende week opgenomen voor onderzoek. Ik moest drie keer aangeven welke medicatie ik slikte. Dat kan veel efficiënter.” Bij Annelies gaat er helaas regelmatig iets mis, of blijkt de lijst niet compleet: “Ik constateer iedere keer dat het niet klopt. Dus voor elke controle, moet ik dat opnieuw aangeven. Ze passen het elke keer aan.”
Overige scenario’s
Het panel werd ook gevraagd naar het belang van het zelf vastleggen van het medicijngebruik via een medicijnwekker. Dit heeft volgens het panel (nog) geen meerwaarde. Over de vraag of labuitslagen gedeeld moeten worden, zijn de meningen verdeeld. Wat vooral belangrijk wordt gevonden, is hóe het wordt gedeeld. En dat artsen op het juiste moment een waarschuwing krijgen, als het dreigt fout te gaan. Ook herhaalrecepten willen de deelnemers aan de focusgroep graag kunnen regelen via de PGO. Hans: “Als de PGO goed functioneert, moet de PGO het ook aangeven als bepaalde medicatie niet beschikbaar is bij de apotheek.” Kortom: “Als alles op één plek staat, worden er minder fouten gemaakt”, aldus Tessa.